Εσύ που σε έμαθαν από μικρό παιδί να διαβάζεις για να “γίνεις άνθρωπος” και να “πετύχεις στην κοινωνία”. Εσύ που ακόμα κι όταν συνειδητοποίησες ποια είναι η κλίση σου στο σχολείο, συνέχισες να μελετάς και εκείνα που βαριόσουν ”για να προκόψεις”. Εσύ που διάλαξες σπουδές με βάση την κλίση σου. Εσύ που μπήκες στο Πανεπιστήμιο φαντασιωνόμενος το Ναό της Γνώσης, το Ιερό Τέμενος των Μουσών και την πλήρη συνειδητοποίηση -και έφαγες τη βιοχλαπάτσα κατάμουτρα και απογοητεύτηκες. Εσύ που κατανάλωσες μέρος της πατρικής περιουσίας για να σπουδάσεις στο εξωτερικό και να γυρίσεις φέρελπις με περγαμηνές. Εσύ που δεν γύρισες τελικά. Εσύ που βρέθηκες γύρω στα 25, μετά τις σπουδές να αναρωτιέσαι “και τώρα τι;”. Εσύ που έστελνες δεκάδες βιογραφικά εντός και εκτός και λάμβανες απαντήσεις-προκάτ “Πολύ ενδιαφέρον, θα σας έχουμε υπόψιν”. Εσύ που πέρασες λίγη ή και πολλή ανεργία. Εσύ που βρήκες μια θεσούλα με μισθό - χαρτζηλίκι και την απόλυση να κρέμεται σαν δαμόκλειος σπάθη πάνω από το κεφάλι σου. Εσύ που θα ήθελες μια θέση στο δημόσιο, για να έχεις τα βράδια σου ελεύθερα, μπας και προλάβεις να ερωτευτείς και να ζήσεις. Εσύ που δεν ανήκεις στους χλιδάνεργους, αλλά που δεν βγαίνεις για να ανοίξεις επιτέλους τα φτερά σου και το σπίτι σου και να βρεις την ανεξαρτησία σου. Εσύ που δεν πληρώνεσαι υπερωρίες και ζητιανεύεις ένσημα. Εσύ που έφυγες από επιλογή και δεν θες πια να γυρίσεις και θεωρείσαι προνομιούχος.
Εσύ που είσαι γύρω στα 30. Που ακόμα αναρωτιέσαι τι θες να κάνεις στην ζωή σου. Που έχεις ένα σωρό ενδιαφέροντα, που καμία σχέση με την δουλειά σου δεν έχουν. Που θες να κάνεις άλλα -που ξέρεις ότι μπορείς να κάνεις άλλα, αλλά δεν βρίσκεις πώς. Εσύ που δεν αποφάσισες ακόμα ποια δουλειά θες να κάνεις -αλλά σου φορέθηκε μια “καριέρα” καπέλο.
Εσύ που σίγουρα δεν θες να πεθάνεις δουλεύοντας. Που θες να πάρεις σύνταξη πριν αποδημήσεις εις τόπον χλοερό. Και που είχες (έχεις;) όνειρα να κάνεις κάτι δημιουργικό και ενδιαφέρον -αυτό που σου έταξαν κάποιοι. Αυτοί που τώρα παίζουν κομπολόι με τις χάντρες της ζωής σου και με το μέλλον σου.
Εσύ, σήμερα, πήγες στην δουλειά;
Aναρτήθηκε από krotkaya...
εγώ πάντως δεν θα πάω...
12 Δεκ 2007
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
6 σχόλια:
Καλησπέρα.
Μόλις επέστρεψα από την πορεία.
Άνθρωποι που ξέρουν μου είπαν ότι πάνε πολλά χρόνια να γίνει μια τόσο μεγάλη σε όγκο πορεία.
Άντε να δούμε, μπας και την βγάλουμε καθαρή στο τέλος.
Και μία παράκληση: Σε παρακαλώ, σε ικετεύω, άλλαξε τον Cohen.
Κοντεύει πλέον να μου στρίψει με δαύτο.
Θέλω να πιστεύω ότι δεν σπονσοράρουμε
''αγορασμένες'' επαναστάσεις....κάτι θα γίνει...
Αν και αγαπώ τον Leonard θα σου κάνω το χατήρι...
μόνο που το τραγουδάκι του Cash είναι πιο μωβ....έχασα μια φίλη σήμερα από την επάρατο...please forgive me.
Χίλιες συγνώμες.
Τώρα μπήκα...
Δεν ξέρω τι να γράψω.
Να το "χωνέψω" και θα επανέλθω.
Καλημέρα.
Ελπίζω να είσαι καλύτερα.
Και, αν θέλεις, πέρνα μια βολτίτσα από εμένα.
Pan μου σε ευχαριστω....πάντα περνάω από τον οντά σου...Απλά ξεμέινα στην απεργία...σαν τον Σάββα που ξέμεινε στην Πορτογαλία ενώ το Euro είχε τελειώσει...θα επανέλθω όμως σύντομα.
Καλή σου μέρα...
Δημοσίευση σχολίου