Όμορφοι καθημερινοί παραλογισμοί....ο αντιρρησίας παππούς.

Τι μέρα κι αυτή σήμερα?
Αλλά ας ξεκινήσουμε από χθες....
Κυριακή 12:10 μ.μ......Χ95....Αεροδρόμιο-Σύνταγμα...μόλις έχω σχολάσει και έχω καπαρώσει την 2η αγαπημένη μου θέση στο λεωφορείο πίσω απο τον οδηγό....μιας και στην απέναντι θέση που είναι και η μεγάλη αγαπημένη...κάθεται ένας γλυκός καθαρός παππούλης μ΄ένα καρό κουστουμάκι των 80's......κι έχει στον πάγκο δίπλα από την θέση του μια τσάντα απο τα Γρηγόρης μικρογεύματα και πάνω της ένα ψωμάκι brios και ένα κουτάκι τσίχλες.....το οποία τρώει αργά και με μια χαρισματική αρχοντιά...κατά την διάρκεια της διαδρομής....
Και έφτασα στο σπίτι....και ξάπλωσα....σηκώθηκα...μαγείρεψα....ξανακοιμήθηκα....και ξανά ξύπνια στισ 2:00 τα χαράματα....να ετοιμαστώ για την δουλειά...
Και να σου η Δευτέρα....και το πρωινό στην δουλειά.....ήσυχο...παρέα με συναδέλφους να μου λένε για τα νεφελίμ και το άγαλμα του Άννουβις στο Λονδίνο (μα που ζω; μα τι ακούω;) και έτσι να κυλάει ευχάριστα το 8ωρο στην πολυτελή μας fabrica.....

Δευτέρα 12:10 μ.μ......Χ95....Αεροδρόμιο-Σύνταγμα...μόλις έχω σχολάσει και έχω καπαρώσει την αγαπημένη μου θέση στο λεωφορείο απέναντι από τον οδηγό....ώσπου λίγο πριν ξεκινήσουμε ένα χέρι με σκουντάει....γυρνάω και βλέπω τον ασπρομάλλη παππούλη που μου ζητάει να του παραχωρήσω την θέση μου...οπότε μεταφέρομαι ξανά απεναντί του και πίσω από τον οδηγό.
Εκείνος κάθεται ωσάν Βρεττανός ευγενής και βάζει στον πάγκο δίπλα του την τσάντα του Γρηγόρη....και πάνω της το ψωμάκι και τις τσίχλες.....κι άντε και φύγαμε....(αλλά δεν φεύγουμε).
Μπαίνει λοιπόν ο οδηγός....ένας νεοέλληνας 35αρης βολεμένος μάγκας....κοιτάει τον παππούλη και του λέει:
Οδηγός: Σας παρακαλώ απαγορεύεται να τρώτε μέσα στο λεωφορείο....βάλτε στην τσάντα την τυρόπιτα.
Ο παππούς στέκει περήφανος μέσα στο καθαρό κουστουμάκι του....χωρίς να μιλάει και χωρίς να κάνει την παραμικρή κίνηση.
Οδηγός: Δεν με ακούτε? Σας μιλάω....απαγορεύεται να τρώτε μέσα στο λεωφορείο....την τυρόπιτα στην τσάντα...και γρήγορα.....
Παππούς:(σοβαρός και ακίνητος) Μπορείς να ξεκινήσεις......
Και ξεκινάμε.....
Και παίρνει ο παππούς το ψωμάκι και αρχίζει το γεύμα....Και δεν έχουμε προχωρήσει 30 μέτρα...και στάση μπροστά στο σταθμαρχείο.....εκνευρισμένος ο οδηγός κατεβαίνει και λέει το βασανό του στον σταθμάρχη...
Να σου ο προιστάμενος....να ζητάει από τον παππού να βάλει το ψωμάκι στην τσάντα....κι εκείνος αγέρωχος να τον κοιτάει με μια περηφάνεια (ελαφρώς υποτιμητικά) κι ο μήνας έχει 9...Ώσπου εξοργισμένοι ....ο οδηγός και ο σταθμάρχης...καλούν αστυνομία.....γιατί έχει παραπάει το ''κακό''...κι εμείς περιμένουμε σιωπηλοί...και ξαφνιασμένοι....κοιτάζοντας τον υπερήφανο γέροντα μ' ένα ερωτηματικό....αλλά και μια δόση θαυμασμού.
Κι ύστερα καταφθάνει το όργανο....(αργόσχολος μπάτσος.....με το γνωστό βοιδίσιο βλέμμα) να κάνει συστάσεις στον παππού.....(εως και για παρακώλυση συγκοινωνιών ακούσαμε) ενώ μαινόμενος ο οδηγός να ζητάει από τον αστυνόμο να τον κατεβάσει....γιατί αν δεν το κάνει.....μόλις πάρουμε την στροφή στα 50 μέτρα ο γέρος θα αρχίσει να τρώει.
Αστυνόμος:Βάλτε το ψωμάκι στην τσάντα αμέσως....
Παππούς:Έχουμε καθυστερήσει και βιάζομαι.
Το ψωμάκι:στην θέση του....έξω απο την τσάντα.
Φεύγει ο αστυνόμος...ξεκινάμε....και πριν πάρουμε την στροφή.....το γεύμα ξεκινάει....
Φανταστείτε τον οδηγό....ταύρος εν υαλοπωλείο......σταματάει....απειλεί.....βρίζει.....τηλεφωνεί...ενώ ο Άγγλος ευγενής συνεχίζει το απολαυστικό του γεύμα....μ ένα σαρδόνιο και περήφανο βλέμμα....αργά...προσεχτικά...(ούτε ψίχουλο να μην πέσει)....όμορφα.
Να μην μακρυγορώ άλλο....
Δέκα φορές σταμάτησε ο μάγκας της ΕΘΕΛ.....κανένας επιβάτης δεν διαμαρτυρήθηκε (μια κρυφή συμπαράσταση στον καλοστεκούμενο γεράκο)......ήταν 13:15 όταν έφτασα στην στάση που κατεβαίνω......κοίταξα με έναν σεβασμό αυτό τον ευγενικό αντιρρησία που τελείωνε σιγά σιγά το φαγητό του....κι ευχήθηκα καλή συνέχεια στον κατακόκκινο ηττημένο οδηγό.

Δεν ξέρω γιατί.....αλλά κατέβηκα χαρούμενη απο το λεωφορείο......κι ας είχα αργήσει.